Nesta entrada, vamos introducir unha entrevista que lle
realicei a un ex labrego e gandeiro do meu concello (Cartelle) que reside no
pobo de Santo tomé. O seu nome e Pepe Estévez, e as preguntas que lle deciden formular
foron as seguintes:
1- Pepe, polo que eu teño entendido usted fai uns catro anos aproximadamente
tiña unha granxa. ¿ Por qué motivos a deixou?
Si certo é, eu tiña unha granxa na que traballamos eu e máis
a miña muller, e os motivos polos cales a deixamos foi máis que nada porque me
xegou a edad da xubilación, e miña muller caeu enferma e hoxe en día xa non me
era rentable tela porque me supuña moito traballo e ningún beneficio, solo me
quedei con duas vacas que me dan leite
pa familia, e despois alguna galiña para os ovos e un que outro becerro, pero
todo para o consumo propio.
2- Vostede, polo que eu sei ten 2 fillas e un fillo ¿ningún
quixo quedarse coa granxa e coas terras?
Non teñas medo nena, eles tan pronto lles dixen que íamos
deixar a granxa e as terras que traballabamos, botaron fuegos, pasan a semana na cidade e solo veñen aquí de viernes
a domingo, e veñen para descansar, as veces si van co tractor arar as parcelas
máis pequenas e que están cerca da casa, nas que cultivamos patatas, productos
de horta, pero todo para o noso consumo. Xa que eu considero que non hai
mellores productos que os que cultiva un mesmo, que os que se venden no
supermercado a saber como foron eleborados.
3- Cando tiña a granxa e as terras en funcionamento, ¿Os
productos que extraía delas era solo para o autoconsumo?
Pois, fai uns vinte anos ou máis, vendiamos leite
principalmente a xente do pobo, que viña asta a nosa casa con botellas de
litro, as cales se lles enchian de leite, tamén tivemos un ano, que se non me
equivoco foi o 1995 unha moi boa colleita de patatas, as cales as vendimos a unha empresa de Xinzo de Limia, moi ben
pagado o quilo, e en Setembro cando realizábamos a vendima tamén lle sacábamos moito
beneficio ao viño, o cal ía para as cooperativas do outro lado do río, e bueno tamén
vendimos becerros e porcos, tanto vivos como mortos. A verdade e que me deu
moita pena deixar a granxa, pasei noites e noites dandolle voltas a cabeza,
porque ahora estes últimos anos ainda que non houbese case beneficios, eu ía
pali e pasabanseme as horas voando, era feliz traballando, pero este traballo a
min so érame imposible lévalo.
4- Polo que me dice daballe bastante traballo a granxa e as
terras. ¿Introduciu alguna tecnoloxía?
Non ninguna, nos ordeñábamos as vacas manualmente, cando
unha se puña de parto pasábamos toda a noite onda ela, as terras aramolas co
tractor propio, polo general iamos pa granxa as seis da maña hasta ás doce do mediodía
comíamos e pas terras pola tarde, e creo que si houberamos introducido alguna tecnoloxía
non lle sacaríamos tanto beneficio, teriamos menos traballo, pero solo os
cartos gastados en compralas non sería rentable. Non tiñamos vida propia, nin
os domingos podíamos ir a moitas celebracións pero eu sigo decindo que antes
era feliz traballando e ahora tamén o son pero non sei como matar o tempo.
5- ¿Considera que o tamaño das parcelas e o adecuado? ¿Ou debería
introducirse a concentración parcelaria?
Non me fales da concentración parcelaria que me trae negro, aquí
en cartelle que se deixen da concentración parcelaria que non ten sentido
ningún, estou farto de ir a reunións, andar polas parcelas e total para que, se
nadie se pon de acordó, porque non sei pa que queren agrupar as pequenas terras
que estean afastadas nunha sola parcela, se total hoxe en día esta todo ermo, e
nadie se vai por a traballar a amplas
escalas a terra, aquí desde sempre se deu o minifundio e convertelo nun
latifundio non e a solución, creo que a concentración parcelaria so sería
positiva para edificar, xa que os solares serían máis grandes, pero con esta
crisis olvidarse de edificacions. Ademáis traería moitos gastos para o
concello.
6- Vostede imaxinase ¿Cómo será o seu pobo nun futuro?
Pois, eu imaginome que este pobo desaparecerá e eso que hay
moita xente nova, pero solo ben os fines de semana, pola semana seremos uns 60
veciños como moito e todos de idade avanzada que dentro dunhos anos estaremos
no outro mundo. Ojala me equivoque e siga habendo Santo Tomé por moitos anos
máis, e que as fincas non queden ermas, que estea todo labradiño, pero creo que
isto so queda nun bonito soño, porque non lle vexo futuro ningún, ou tal vez
son eu que son pesimista. Nena, tu que
es nova anima a xente a vir para os pobos que é o mellor que ai tranquilidade,
boa relación cos vecinos, o paraíso eche esto…
Elaborada por: Victoria Estévez González
Nenhum comentário:
Postar um comentário